Acaba yine 06:00'da mı kalkacak diye korkuyordum ama bu sabah 08:30'da uyandı Zeyno. Ve ilk kez yatağının içinde oturarak seslendi bana. Şimdiye kadar uyanınca ya kendi kendine söylenerek bir süre oynar ya da direkt ağlayarak ya da bağırarak seslenirdi. O'nu yatakta oturur görmek çok hoşuma gitti ama dönüşte yatak konusuna bir çözüm bulmamız lazım. Çünkü yatağının içinde ayağa kalktığında parmaklıkların boyu aşağıda kalıyor maalesef...Yarın karşıya geçiyoruz artık. Yani yanıma alacakları hazırlamak için son günümdü bugün. Tüm gün "acaba bir şey unuttum mu?" sorusu vardı aklımda. İzmir'de 2 gün bizi idare edecek kadar kıyafet, Zeyno'nun ilaçları, biberonları, sağlık karnelerimiz... Sanırım başka bir eksik yok. Acaba?
Not: Fotoğraftaki elbiseyi geçen seneki yaz indiriminde Zara'dan almıştık. 2-3 yaş için bir bluz aslında. Ama Zeyno'ya elbise oldu :)) Son anda elime geldi çekmeceden. Giydirdik annemle, oldu. Hemen attık çantaya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder