Ve tatilin ilk etabını tamamladık. Datça'dan dönüyor olmanın keyifsizliğine aşırı sıcak, buna da Zeyno'nun mızmızlığı eklenince geliş kadar kolay olmadı İzmir'e dönüşümüz. Yine Çetibeli'de mola vererek ve direksiyonu Osman'la paylaşarak 5,5 saatte vardık İzmir'e. Hemen çamaşırları attım makineye. Son iki senedir böyle yapıyorum. Çamaşırlarımızı yıkayıp, ütüleyip, öyle yerleştiriyorum bavula. Böylece dönüşte bavulu boşaltması çok daha kolay oluyor. Bu sene bu düzene daha çok ihtiyacım var zaten sanırım. Dönüşte Zeyno'nun keyfi nasıl olacak bilmiyorum çünkü. Son günlerde biraz huzursuz. Beni görür görmez ağlıyor ve meme istiyor. Acaba neden bu kadar düşkün oldu yine memeye? Büyüme atağına mı girdi yine? 11. ayda olur mu ki bu? Ya da bir enfeksiyon kapmış olabilir mi vücudu? Göreceğiz bakalım...Bavulu kapatıp, küçük valizin fermuarını çektiğimde gece saat yarımdı. Yarın erken kalkacağız. Uçağımız 08:25'te. Vakit kaybetmeden yatmam lazım. Bu sıcakta nasıl olacaksa?
4 yorum:
hoşgeldiniz :)) özlemişiz zeynoyu..kaç kere girdim çıktım siz yokken..zeyno kocaman olmuş bu arada..tatilinizin iyi geçmesine çok sevindim..sevgiler..
Merhaba Yaprak,
çok teşekkürler... Gelir gelmez ilk iş blog'u güncelledim...
sevgiler,
nurdan
merhaba,
bu minik kuslarin ne zaman meme isteyecekleri hic belli olmuyor ama emebildikleri kadar emsinler diyorum :) Eminim Zeynonunki virusten degildir
sevgiler
Merhaba Esra,
şu sıralar tekrar düzene girdi emme işi. Daha doğrusu Zeyno'nun aşırı düşkünlüğü normale döndü. Ben de istediği kadar emmesinden yanayım. Bu nedenle O istedikçe hiç hayır demiyorum. Hem O emdikçe sütüm de arttı yeniden. Bızdıklar biliyor işi bence...
sevgiler,
Nurdan
Yorum Gönder