Akşam gezmesi

Oraya gidelim, buraya gidelim diye bir sürü plan yaptık ama sonunda günü anneanne-kız-torun evde geçirdik. Annemin salonun ortasına yaydığı yorgan üzerinde döndü durdu Zeyno. Biz de keyifli bir kahvaltının ardından bol bol sohbet ettik ana-kız. Halil eve erken gelince, nihayet gün bitmeden kendimizi dışarı attık ve akşam dedeme gittik. O Zeyno'yu görünce çok mutlu oldu, hatta yatağından kalkıp oturdu ama bizim kız dedeme bakıp bakıp ağladı. Belki sakallarından, belki titrek sesinden?? Orada uykusu geleceğini bildiğimden pijamasını yanıma almıştım. Gözlerini oğuşturmaya ve mızmızlanmaya başlar başlamaz bezini değiştirip, giydirdim. Dönüşte, kucağımda akşam uykusuna dalıverdi. Aslında düzeni bozulacak diye (gerçi halen bir düzeni yok ya!) akşam gezmelerinden biraz tedirgin oluyorum ama annemin dediğine göre alışmalıymışız. Aslında hak vermiyor da değilim anneme, ne de olsa önümüz yaz ve zamanın çoğu dışarlarda, hatta sokaklarda geçecek.