18 Ağustos 2008 Pazartesi
Dönüş yolunda
Uykusuna hiç ara vermedi Zeyno. Yataktan kucakladım, arabaya kadar yürüyüp, arka koltuğa oturdum. Havalanına kadar uyumaya devam etti. Aslında saat daha çok erken olduğu için ben uçakta da uyuyacağını umut etmiştim ama hem ön sıramızda hem de arka sıramızda, birisi sürekli ağlayan iki kardeş olunca bizimki birden açıldı. Yol boyunca genel olarak rahattı. En çok da diğer çocukların neden sürekli ağladıklarına şaşırdı. Ve 3 saatin sonunda... Videoyu izleyin. Uçağın tekerleri piste değmek üzereyken çekildi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Yaa ben seni yerimm... Nasil bir direnistir bu uyumamaliyim der gibi arada gozlerini acmaya calisiyor sanki:)))
Cok tatli Zeynocuk
Merhaba Arınç,
seyredip seyredip gülüyoruz biz de :))
sevgiler,
Hoşgeldiniz, Özlettiniz
Hayranım ben Zeynoya gerçekten.Seyahat ve yemek olayını aynı anda yapan tek bebek.Biz hala savaşa gider gibi hazırlanıyoruz dışarıya çıktığımızda.Zeynep yakında Ay'a seyahat başlarsa oraya da bu rahatlıkla gider bir de kraterlerin tadına bakar:))).Ben bile uçakta bir fena olurum inerken yahu.Bayıldım, bayıldım, bayıldım bu kıza.
Çağlayan & Ayça
Merhaba Çağlayan,
aslında anne ne kadar rahat olursa bebek de o kadar rahat oluyor galiba. Ben de tatilde pek bi rahat oluyorum galiba :))
sevgiler,
Nurdan
Yorum Gönder