Zuzu Cafe

Zeynep doğduğundan bu yana, Gökçe'yle ayda bir kere yaptığımız iş buluşmasını annemde yapıyorduk. Annem Zeynep'e bakıyordu, biz de çalışıyorduk. Bugün ilk kez dışarda buluştuk. Pınar'ın önerdiği Zuzu Cafe'ye gittik. Bostancı tarafından Bağdat Caddesi'ne girince, sol taraftaki Köfteci Ramiz'in arka sokağında. 4-5 masalık bir bahçesi var. En önemlisi de çocuklar için bir oyun odası ve onlarla ilgilenen ablalar var.
Yaklaşık 4 saatimizi burada geçirdik. Biz çalıştık, bu arada Zeyno ablayla oyun oynadı, bir kısmı yine ablanın elinden olmak üzere yemeğini yedi ve diğer abla tarafından arabasında gezdirilerek uykuya daldı. Ben de hem rahat rahat çalıştım hem de uzun bir aradan sonra rahat rahat yemek yedim. Zeyno biraz tedirgindi. İlk deneme için gayet normal bence bu tedirginlik. Ama yine de beklediğimden daha iyi bir performans gösterdi. Ne demek yani bu? Bundan böyle Zuzu Cafe'ye daha sık gidilecek... Nasıl da değişiveriyor insanın tercihleri hemen...