
Not: Bunu yazmayı atlamamak lazım. Puset yerine yeniden emerek uyumaya başladığından bu yana parmağını emmiyor Zeyno. Uykusu geldiğinde de; annem ayağında sallarkende... Tamamen unuttu mu acaba?
Bu sayfalarda kızımız Zeynep'in ilk yılında yani ilk 365 gününde çektiğimiz/çekeceğimiz fotoğraflar yer alacak! Bu serüven 8 eylül 2007, saat 10:43'te Zeytinburnu-İstanbul'da başladı... 365 günden sonrada devam etmekte! These pages contain our daughter-Zeynep's first photographs of 365 day of her life which we have taken. This adventure has started September 8th. 2007, 10.43 a.m. in Zeytinburnu ISTANBUL.
4 yorum:
Kahvaltı yapmaktan mı sıkıldılar, Ayça'da yapmıyor,neredeyse akşama kadar ıvır zıvır yiyor.Parmak emmemesi güzel bir şey,dişlerine ve damağına zarar vermez, unutsun unutsun:)
Öptüm
Nurdan, yatma saatleri, gece uyanma sayıları aynı:)sabah da ayynen o saatte uyanıyor, kendi yatağından bizimkine alıyorum biz de zaten 1 sa sonra kalkıp işe gidiyoruz ama şu keyif olayı var ya o da aynı:))bir yandan da babayı kontrol ediyor, tekmeliyor, benimle işi bitince o tarafa dönüp uykuya dalıyor babasının yüzünü elleyerek:))babacı kızım!
biz hiç efeyle yatmadık..bazen özenmiyorum değil sarmaş dolaş yatanlara ama öyle alıştı..yalnız yatıyor Efe uyanınca da sesleniyor bizi çağırıyor.
Uyku düzeninizin olmasna sevindim..Bende tek ve uzun bir gündüz uykusu yaptırma çalşmalarındayım bu aralar.
Merhaba Çağlayan,
bu konudaki tavrımı biliyorsun; ısrar yok... Sonuç daha kötü oluyor o zaman...
Merhaba Özgür,
kızların hangisi babacı değil ki? Keyif durumu bizde de aynı. Bu detayı yazmayı atlamışım sadece ben :))
Merhaba Asya,
bizde de kendiliğinden oluştu bu durum. Zaten her şey öyle oluyor. Zeyno istediği zaman başlıyor, istediği zaman sonlandırıyor. Zeyno tek uykuya geçene kadar biraz bocaladı. Eski uyku saatlerinde uykusu geldi, uyuyamadı vs. Ama sonunda alıştı...
sevgiler...
Yorum Gönder