- Anne, boyalarımı verir misin? Yok yok, pastel değil, öbürleri...
Uzunca bir süredir kullanılmayan keçeli kalemler (suyla çıkan, kalın uçlu) ortaya çıkar. Masasının üstüne temiz kağıt yapıştırılır, üstünü karalamasına önlem olarak önlük takılır. Zeyno başlar kağıdı karalamaya. Boyaların birini alır, birini koyar...
Anne bakarki Zeyno gayet mutlu, odadan çıkar. Zeyno kendi kendine hem konuşup, hem boyama yapmaya devam eder. Anne arada seslenir:
- Zeynoooo, ne yapıyorsun?
- Boyama kapıyorummmm... Kedi, ağaç, köpek, kuş...
Ve yaklaşık 15 dakika sonra Zeyno annesinin yanına gelir. İşte bu halde...
- Zeyneppp, ne yaptın böyleeeee...
- Ama yıkarız anneeeee
Anne Zeyno'yu tekrar odaya götürüp, masasına oturtur. Kıkırdayarak birkaç kare fotoğrafını çeker. Sonra doğruuu banyoya...
9 yorum:
Hahahaa :)))
Muhteşem bir kare, inanılmaz mutlu bir minik. Bayıldım, bayıldımmm.
Kirlenmek güzeldir:))))
çok şeker fotoğrafı boya güzeli zeynep kız :) çok güzel çıkmış fotoğrafı :)lena
onlar mutlu biz mutlu :D
Yüzlerindeki bir gülüş, tüm yorgunlugunu aliyor insanin. Nasil guzel gulmus Zeynep... Umarim hep boyle mutlu, saglikli bir yasam surer guzelller guzeli. Opuyoruz onun bal yanaklarindan...
Sevgiler
Umur & Ada
nasıl da mutlu...
Annesinin yüzü boyalı kopyası.
Dişlerimi kamaştırdı vallahi bu poz :)
inanamadımm!! çok cesurca:)
zaten bu minikler ne zaman sessiz ve anneyi çağırmadan birşeyler yapsalar sonuç buna benzer olur di mi?!:)
Aaaaaa çok komik yaaaa, çok güzel çizmiş, bende önce şok olurdum hemen fotoğraf maki,. sarılırdım.
Öpüyom
Yorum Gönder